Settlement, parties en surftrip!

Hi dudes,

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen maar bedankt voor alle reacties! Het is echt heel koel en grappig om te lezen. Ik hoop dat jullie genoten hebben van de foto’s van mijn rondreis door Ozzie. Vandaag weer een nieuwe aflevering van het grote ‘Niels Down Under’ verhaal. Deze episode zal gaan over mijn settlement in Melbourne, mijn kennismaking met het Melbournian studentlife en mijn surftrip naar Torquay! Uiteraard met foto’s. Dus wederom genoeg redenen om jaloers te worden.

Vorige week zaterdag ben ik aangekomen in Melbourne, dus ben hier nou iets meer dan een week. De accomodatie waar ik zit is echt super! Het heet College Square en is een soort van appartementencomplex. Het doet me een beetje denken aan appartementen aan de Spaanse Costas. Het heeft zijn eigen 25 meter zwembad (zie foto), een well equipped fitness ruimte (zie foto) en een soort van hangplek met een mega tv, pooltafels and stuff. Het is op zo’n 10 minuten lopen van de universiteit, ongeveer 20 minuten lopen van het centrum (maar er stopt een tram voor de deur) en een klein winkelcentrumpje met grote supermarkt (Safeway) is op zo’n 5 minuten lopen. De suburb waar we in wonen heet Carlton en we zitten midden in Little Italy. De hele straat is echt vol met Italiaanse restaurants en heeft volop terasjes. Heel erg gezellig dus en je kunt er goed eten voor niet al te veel geld (ik spreek uit ervaring). De ligging had slechter gekunt dus.....

Ik deel mijn kamer met Brandon, een typische Amerikaanse gozer uit California. Het is een aardige gast en we kunnen goed met elkaar op schieten. Ons appartmentje heeft een eigen douche, kleine keuken, kleine studeerruimte, kleine woonkamer en een kleine slaapkamer (zie wederom de foto’s). Alles is dus redelijk klein, maar het is wel allemaal goed in orde. Ik deel dus ook mijn slaapkamer (het is eigenlijk geen kamer, want er is geen scheiding tussen de rest van de unit en de slaapkamer) met Brandon. Das natuurlijk niet optimaal, maar na het delen van mijn slaapkamer met meer dan 10 andere mensen in hostels, kan ik het wel aan.

De universiteit is echt heel groot voor Nederlands begrippen en heel mooi. De EUR campus is echt zo lelijk vergelijken bij de campus van the University of Melbourne. De gebouwen zijn oud, niet lelijk oud, maar mooi oud. Er is heel veel groen op de campus en er is echt van alles te vinden. Midden op de campus is Union House waar winkels zitten en een hele boel eettentjes. Het is een soort food square (waar ze er trouwens een heleboel van hebben door heel Oz) en je kan er goedkoop en goed eten (zoals eigenlijk in heel Oz). De uni heeft zijn eigen verwarmde binnenzwembad, een atletiekbaan en zelfs zijn eigen cricketground. Voor het weekend heb ik ingeschreven voor vakken voor het aankomende trimester. Het ging niet helemaal optimaal, omdat de onderwijssystemen in Nederland en Australie verschillen. Ik moet nu wachten op approval door een aantal professoren, maar dat zal vast allemaal wel goed komen. Aankomende week heb we Orientation Week, waarin ze allemaal info sessies hebben over van alles en nog wat en er natuurlijk feesten zijn.

Ik ben vorige week al 2 keer wezen stappen met MUSEX. Dat is de Melbourne Univeristy Student Exchange Society. Het word geleid door Ozzies die zelf ook op exchange zijn geweest, dus het is een mixture van locals en exchange studenten (alhoewel wij exchange studenten toch wel redelijk in de meerderheid zijn, maar het idee is leuk). Heb al heel wat mensen leren kennen hier. Het merendeel van de exchange studenten is hier trouwens Aziatisch of Amerikaans. Er zijn niet echt veel Europeanen. Maar de party’s waren desalniettemin erg geslaagd. Iedereen is daar om mensen te leren kennen, dus het gaat heel makkelijk. En het goedkope bier versoepelt het proces natuurlijk ook een beetje (daar hebben de Ozzie zeker over nagedacht). Martin (de kerel die op exchange was in Rotterdam en waarmee we dag van onze aankomst in Oz mee waren stappen) was er ook en was uiteraard erg blij om ons weer te zien ;-). Heb een aantal van zijn vrienden en zijn vriendin ontmoet. Het probleem van het ontmoeten van zoveel nieuwe mensen in zo’n korte tijd is alleen dat je veel namen weer vergeet (of zal het toch door het bier komen???). Maar het mooie van Australie is dat je hier iedereen met ‘mate’ kan aanspreken. Maar ja, mijn naam is hier ook niet een van de makkelijkste. Ik ben al op heel veel verschillende manieren aangesproken: Neil, Niles, Nil, Nisse (zie verder) en nog veel meer andere versie op mijn voor Engelstaligen moeilijke naam (dank je wel pa en ma!).

Heb afgelopen weekend samen met Steven en 3 Zweden (Julia, Elin en Johan) die we op de uni ontmoet hebben een auto gehuurd en zijn naar Torquay gereden. Torquay licht op zo’n 1,5 uur rijden van Melbourne en is dé surf capital van Australie. Dichtbij ligt Bells Beach, het wereldberoemde surfstrand waar jaarlijks met Pasen de Rip Curl Pro word gehouden. Dat is de langstlopende en meest bekende wereldbeker surfwedstrijd ter wereld. Helaas hebben wij niet op dit strand gesurfd omdat de golven hier iets te hoog waren voor onze beginners capaciteiten. We zijn vrijdagavond richting Torquay gereden en kwamen daar tegen een uurtje of half 10 aan. Nog redelijk aangeslagen door de avond stappen op donderdag en omdat we natuurlijk goed uitgerust wouden beginnen aan onze dag surfen gingen we redelijk op tijd onder de dekens. De volgende ochtend stonden we om 10 uur op het strand in onze wetsuits en met onze surfboards (zie foto's). Het weer wou niet helemaal meewerken, dus de foto’s zijn niet zo zonnig als ik had gehoopt dat ze waren. Na een korte instructie op land, hebben we ongeveer 2 uur in het water gelegen om de juiste golven te berijden. Het ging al een stuk beter dan de eerste keer en ik wie weet kan ik met Pasen wel meedoen aan de wedstijd op Bells Beach. Maar na 2 uur zware inspanning in de niet al te warme oceaan waren we toch wel toe aan een warme douche. Die middag hebben we een beetje rondgehangen rondom alle surfshops in Torquay (en dat zijn er een hoop) en hebben we gegeten bij een schattig Aziatisch restaurant. Ik weet niet precies wat ik gegeten heb (het waren in ieder geval geen schapenhersenen of iets dergelijks) maar het smaakte goed en was een goede bodem voor de avond die volgen zou......

We begonnen met een beetje drinken in het hostel onder het genot van een goed potje kaarten (natuurlijk geen drankspel....)(zie foto's). We kwamen ook nog een aantal mensen tegen die we tijdens onze trip op Frasier Island hebben ontmoet, dus de groep werd als maar groter en groter. Het was zeer gezellig en we hebben wat Zweeds en Nederlands uitgewisseld. Ik heb een nieuwe Zweedse nickname: Nisse. Het blijkt een soort tweede naam te zijn voor Niels in het Zweeds en Nisse is tevens het hulpje van de kerstman (heb ik weer, nogmaals dank aan mijn ouders). Tegen een uur of 11 kwam er een gratis busje van the Bells Beach Hotel (de hotels hier zijn geen hotels maar stiekem pubs, vraag me ook niet waarom, maar die Ozzies zijn een beetje raar) ons ophalen voor het feest in hun toko. We hebben ons prima vermaakt zoals de foto’s wel zullen laten zien. De volgende ochtend was de bedoeling om een aantal surfboards te huren en weer te gaan surfen. Maar met de vorige avond nog in de benen en in het bloed en omdat het weer nog niet echt verbeterd was besloten we hier maar van af te zien. We hebben nog een beetje langs de kust gereden (zie foto's)en een aantal kangaroo’s (op een golfbaan.....) bewonderd voordat we weer terug gingen naar Melbourne. Al met al dus een erg geslaagd weekend kan ik wel zeggen......

Het ene uitje zit er nog niet op en de volgende komt er alweer aan. Ik heb weer een tripje geboekt. Je gelooft het niet, maar ik heb nog niet alles van Australie gezien ;-). We hebben een week vakantie met Pasen en de uni organiseerd tripjes voor exchange studenten door heel Australie. Wij gaan naar West Australie. Daar komen lang niet zoveel toeristen omdat het erg afgelegen ligt. De enige grote stad in de buurt is Perth en dat is dan ook ons vertrekpunt voor een 10 daagse trip door wederom prachtige natuur, adembenemend witte stranden en helderblauwe zee. Bereid je dus voor op prachtige foto’s ;-) En alsof het nog niet genoeg is ga ik op 6 maart naar de Formula 1 Grand Prix hier in Melbourne. Is ook weer eens wat anders.....

Ik hoop dat ik jullie weer een beetje jaloers heb kunnen maken. Maar het is natuurlijk niet alleen maar koek en ei Down Under. Natuurlijk mis ik jullie ook wel hoor. Dus als je naar de prachtige foto’s kijkt, bedenk dan dat ik ook wel aan jullie denk.

See ya later mates!

P.S. Mijn contactgegevens staan hieronder. Ik verwacht dus een heleboel lieve kaartjes, smsjes en e-mails!

Niels Esmeijer
1407/ 570 Lygon Street
Carlton Victoria 3053

+63 432 857765
niels.esmeijer@hetnet.nl